Τί είναι η βουβωνοκήλη;
Με τον όρο
H βουβωνοκήλη αποτελεί το είδος της κήλης που εμφανίζεται στη βουβωνική περιοχή. Η βουβωνοκήλη προκύπτει από την προβολή των ενδοκοιλιακών σπλάγχνων δια μέσω ενός αδύναμου κοιλιακού τοιχώματος. Αυτού του είδους η κήλη αποτελεί το 75% όλων των περιπτώσεων κηλών, ενώ υπολογίζεται ότι εμφανίζεται 9 φορές συχνότερα στους άνδρες.
Η προβολή γίνεται εύκολα αντιληπτή από τον ασθενή σαν διόγκωση, που στην αρχή εύκολα ανατάσσεται. Στις περιπτώσεις που το περιεχόμενο της κήλης δεν ανατάσσεται μιλάμε για περισφιγμένη κήλη και απαιτείται άμεση χειρουργική αντιμετώπιση, λόγω της επικείμενης ισχαιμίας και νέκρωσης του εντέρου.
Ποια τα είδη κηλών;
- Βουβωνοκήλη – Η οποία αποτελεί και τη συχνότερη μορφή κήλης
- Ομφαλοκήλη – Εμφανίζεται συχνότερα στα παιδιά
- Μηροκήλη – Αποτελεί το 5%-7% του συνόλου των κηλών, ενώ εμφανίζεται κυρίως σε παχύσαρκες και πολύτοκες γυναίκες
- Κοιλιοκήλη – Πρόκειται για κήλες όπως η κήλη λευκής γραμμής, η μετεγχειρητική κήλη ή η ομφαλοκήλη
Βουβωνοκήλη – Ποιοι οι παράγοντες κινδύνου;
Διάφοροι είναι οι παράγοντες κινδύνου καθώς και οι καταστάσεις που συμβάλουν στην εμφάνιση της βουβωνοκήλης. Συχνά, η δημιουργία της κήλης στη βουβωνική περιοχή είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού παραγόντων.
Στους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται:
- Η υπέρμετρη πίεση της κοιλιακής χώρας – Καταστάσεις όπως παχυσαρκία, χρόνιος βήχας, δυσκοιλιότητα, πολλαπλοί τοκετοί ή βαριά χειρωνακτική εργασία
- Τα τραύματα ή/και οι εγχειρητικές τομές – Λόγω της εξασθένησης που προκαλείται στα τοιχώματα κατά μήκος των ουλών αλλά και της διαταραχής της νευρώσεως σε γειτονική με το τραύμα περιοχή
- Η συγγενής προδιάθεση – κληρονομικό ιστορικό
- Η διαταραχή στην ισορροπία του κολλαγόνου, όπως συμβαίνει σε περιπτώσεις προχωρημένης ηλικίας, υποσιτισμού ή κακής διατροφής
- Η απότομη απώλεια σωματικού βάρους
Ποια τα συνήθη συμπτώματα της βουβωνοκήλης;
Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της βουβωνοκήλης αποτελεί ο πόνος καθώς και το αίσθημα βάρους και καύσου στην περιοχή της βουβωνικής χώρας. Επίσης, η προβολή του περιεχομένου έχει ως αποτέλεσμα τη διόγκωση της περιοχής. Σε ορισμένες περιπτώσεις η βουβωνοκήλη μπορεί να μετατραπεί σε οσχεοκήλη, προκαλώντας έτσι τη διόγκωση του οσχέου.
Ποιες οι επιπλοκές της βουβωνοκήλης;
Εκτός του πόνου και του αισθήματος πίεσης της περιοχής, η κυριότερη επιπλοκή της βουβωνοκήλης είναι η περίσφιξη. Σε περίπτωση αδυναμίας ανάταξης του περιεχομένου της κήλης υπάρχει ο κίνδυνος περίσφιξης.
Η περίσφιξη αποτελεί μια επείγουσα κατάσταση η οποία προκαλείται από την απόφραξη του περιεχομένου της κήλης με σοβαρό κίνδυνο νέκρωσης. Σε περίπτωση περίσφιξης και ισχαιμίας του εντέρου τα συμπτώματα είναι θορυβώδη καθώς προκαλείται περιτονίτιδα, τοπική ή γενικευμένη καθώς και σημεία ειλεού.
Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε επέμβαση το πολύ μέσα σε έξι ώρες από την εκδήλωση των συμπτωμάτων, διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος να χρειαστεί αφαίρεση τμήματος του εντέρου (που θα έχει νεκρωθεί).
Βουβωνοκήλη – Πώς αντιμετωπίζεται;
Η θεραπεία της βουβωνοκήλης είναι μόνο χειρουργική. Η τοποθέτηση κηλεπιδέσμων δεν έχει καμία θέση στην αντιμετώπιση της πάθησης. Αντίθετα δημιουργεί συμφύσεις και κάνει την χειρουργική αντιμετώπιση πιο δύσκολη.
Χειρουργική αποκατάσταση βουβωνοκήλης
Οι χειρουργικές μέθοδοι αντιμετώπισης της βουβωνοκήλης έχουν περάσει από διάφορα στάδια. Αρχικά η κλασική χειρουργική αντιμετώπιση αφορούσε την πλαστική της κήλης με ράμματα και ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος με καθήλωση των κοιλιακών μυών στο βουβωνικό σύνδεσμο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα έντονο μετεγχειρητικό πόνο καθώς και μεγαλύτερη πιθανότητα υποτροπής.
Λαπαροσκοπική αντιμετώπιση βουβωνοκήλης
Η πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος αποκατάστασης της βουβωνοκήλης είναι η λαπαροσκοπική, με τοποθέτηση συνθετικών πλεγμάτων. Η μέθοδος αυτή είναι σχεδόν ανώδυνη και μειώνει στο ελάχιστο την πιθανότητα υποτροπής. Ο ασθενής χρειάζεται πολύ λιγότερα παυσίπονα και επιστρέφει στην εργασία του ταχύτερα.
Η επέμβαση πραγματοποιείται μέσω μιας μικρής τομής λίγων χιλιοστών, απ’ όπου εισάγονται το λαπαροσκόπιο (μία μικροσκοπική κάμερα), τα ενδοσκοπικά εργαλεία και το πλέγμα.
Η μέθοδος αυτή συνδέεται με σημαντικά πλεονεκτήματα για τον ασθενή καθώς:
- Αποφεύγει τις τομές του ανοιχτού χειρουργείου
- Κινητοποιείται άμεσα μετά το χειρουργείο
- Επιστρέφει γρήγορα στις καθημερινές του δραστηριότητες
- Βιώνει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο
Ποια η προετοιμασία για την επέμβαση της βουβωνοκήλης;
Ο ασθενής πρέπει να ουρήσει λίγο πριν την έναρξη του χειρουργείου και να φορέσει ελαστικές κάλτσες, ενώ δεν παρουσιάζεται ανάγκη για ουροκαθετήρα.
Τοποθετούνται τα εγχειρητικά ports και ξεκινάει η λαπαροσκόπηση. Με την είσοδο στη κοιλία αναγνωρίζονται το οδηγά σημεία και διαπιστώνεται το είδος της βουβωνοκήλης, αν δηλαδή είναι λοξή ή ευθεία.
Επίσης, η λαπαροσκοπική προσέγγιση έχει το ουσιώδες πλεονέκτημα ότι μπορεί να αναγνωριστεί η ύπαρξη βουβωνοκήλης ετερόπλευρα καθώς και η παρουσία μηροκήλης ή κήλης του θυροειδούς τρήματος και να διορθωθούν.
Η τεχνική βασίζεται στην διάνοιξη του προπεριτοναϊκού χώρου, στην ανάταξη του σάκου της κήλης και στην τοποθέτηση του πλέγματος εκεί ακριβώς που πρέπει να τοποθετηθεί δηλαδή ανάμεσα στα στρώματα του κοιλιακού τοιχώματος.
Τα σύγχρονα πλέγματα εκπτύσσονται από μόνα τους, έχοντας μνήμη από τον κατασκευαστή τους. Έτσι συνήθως δεν χρειάζονται καθήλωση με τις ειδικές λαπαροσκοπικές πινέζες και εξασφαλίζεται ακόμη λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος.
Μετεγχειρητικά αποτελέσματα
Τα μετεγχειρητικά αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά και πολύ καλύτερα σε σχέση με την ανοικτή μέθοδο.
Οι διεγχειρητικές επιπλοκές είναι κάτω από 0,8%,ενώ οι υποτροπές 1% περίπου και οι περιπτώσεις χρόνιου πόνου εξαιρετικά σπάνιες.
Φυσικά, υπάρχουν τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκόπησης με τον ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, τη γρήγορη κινητοποίηση και την ταχύτερη επάνοδο στις δραστηριότητες.
Ο Γενικός Χειρουργός Γεώργιος Πανούσης διαθέτει πολυετή εμπειρία στη διενέργεια λαπαροσκοπικών επεμβάσεων. Η εξειδίκευση του Χειρουργού και η αδιάλειπτη κατάρτιση του, του επιτρέπουν να προσφέρει άριστο χειρουργικό αποτέλεσμα στους ασθενείς.