Τι είναι το περιεδρικό συρίγγιο;
Το περιεδρικό συρίγγιο αποτελεί μια πάθηση του παχέος εντέρου που ευθύνεται για τη δημιουργία μιας «διόδου» επικοινωνίας μεταξύ του εσωτερικού τμήματος του εντέρου και του περιπρωκτικού δέρματος. Η επικοινωνία αυτή είναι μη φυσιολογική και έτσι κρίνεται αναγκαία η αντιμετώπιση της πάθησης από έναν έμπειρο Γενικό Χειρουργό.
Ποια είναι τα μέρη του περιεδρικού συριγγίου;
Το περιεδρικό συρίγγιο αποτελείται από το έξω στόμιο που εντοπίζεται στο δέρμα της περιπρωκτικής περιοχής και το έσω στόμιο, το οποίο βρίσκεται εντός του παχέος εντέρου. Υπάρχει περίπτωση το περιεδρικό συρίγγιο να είναι τυφλό, δηλαδή να μην υπάρχει έσω στόμιο.
Ποιοι είναι οι τύποι του περιεδρικού συριγγίου;
Ανάλογα με τη θέση στην οποία εμφανίζονται, τα περιεδρικά συρίγγια διακρίνονται στους παρακάτω τύπους:
- Μεσοσφιγκτηριακά συρίγγια: Συνδέουν τον έσω σφιγκτήρα με το δέρμα του περινέου, διαμέσου του μεσοσφιγκτήριου χώρου. Ανήκουν στο 55% – 70% των περιπτώσεων.
- Διασφιγκτηριακά συρίγγια: Εμφανίζονται κατά μήκος των σφιγκτήρων και αφορούν στο 20% – 25% των περιπτώσεων.
- Εξωσφιγκτηριακά συρίγγια: Συνδέουν το σημείο πάνω από τους ανελτήρες με το περιπρωκτικό δέρμα. Ανήκουν στο 2% – 3% των περιπτώσεων.
- Υπερσφιγκτηριακά συρίγγια: Συνδέουν το τμήμα ύπερθεν του ηβοορικού μυός με το δέρμα στην περιοχή του περινέου. Ανήκουν στο 1% – 3% των περιπτώσεων.
Ποια είναι τα αίτια του περιεδρικού συριγγίου;
Εκτός των πρωτοπαθών «κρυπτοαδενικής αρχής» συριγγίων, αξιοσημείωτα αίτια σύνθετων συριγγίων περιλαμβάνουν:
- Φλεγμονώδεις παθήσεις του παχέος εντέρου
- Μυκητιασικές ή μυκοβακτηριδιακές μολύνσεις
- Νεοπλάσματα
- Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
- Τραυματισμοί
- Ιδρωταδενίτιδα
- Νόσος του Crohn
Ποια είναι η σχέση μεταξύ του περιεδρικού συριγγίου και του περιεδρικού αποστήματος;
Σε πολλές περιπτώσεις, φαίνεται ότι μια σχέση αιτιότητας χαρακτηρίζει το περιεδρικό συρίγγιο και το περιεδρικό απόστημα. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων που πάσχουν από περιεδρικό συρίγγιο, αφορούν περιπτώσεις στις οποίες το περιεδρικό απόστημα, το οποίο είχαν εμφανίσει αρχικά, δεν αντιμετωπίστηκε σωστά ή επιμολύνθηκε. Μάλιστα, περιεδρικά συρίγγια παρουσιάζονται σε ποσοστό 37% των ασθενών που υφίστανται διάνοιξη και παροχέτευση του αποστήματος, ενώ το 10% των περιπτώσεων εμφάνισης της πάθησης προέρχεται από υποτροπή του αποστήματος.
Ποια είναι τα συμπτώματα του περιεδρικού συριγγίου;
Ο ασθενής μπορεί να παρουσιάζει συμπτώματα όπως:
- Οξύ πόνο
- Έκκριση πυώδους ή οροαιματηρού υγρού
- Αίσθηση κνησμού
- Ερεθισμός στην περιπτωκτική περιοχή
- Δυσκοιλιότητα
- Πυρετός
Από τι εξαρτάται η επιλογή της θεραπευτικής μεθόδου;
Η θεραπευτική μέθοδος των συριγγίων υπαγορεύεται από την ταξινόμησή τους και από τη μάζα του σφιγκτηριακού συστήματος που εμπλέκει ο συριγγώδης πόρος. Εξίσου σημαντικός παράγοντας για την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας είναι ο χαρακτηρισμός των συριγγίων ως απλών ή σύνθετων.
Τα απλά συρίγγια, μεσοσφιγκτήρια και χαμηλά διασφιγκτήρια, αδενοκρυπτικής αρχής, αντιμετωπίζονται εύκολα με διάνοιξη του συριγγίου. Συνοδεύονται, επίσης, από ελάχιστη ή καθόλου μετεγχειρητική ακράτεια.
Τα σύνθετα συρίγγια, τα υψηλά συρίγγια και εκείνα που σχετίζονται με φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με πολυπλοκότερες μεθόδους.
Ποια είναι η χειρουργική προσέγγιση του περιεδρικού συριγγίου;
Η πρωταρχική χειρουργική προσέγγιση στην επιτυχή αντιμετώπιση ενός συριγγίου είναι ο εντοπισμός του έσω στομίου. Μετά τον εντοπισμό του, ακολουθεί είτε η σύγκλειση αυτού με διάφορους τρόπους είτε η ευρεία διάνοιξή του και η επούλωση του προκύπτοντος τραύματος (lay open and saucerization). H απόφραξη του έσω στομίου είναι το κλειδί της θεραπευτικής επιτυχίας. H απλή παρακολούθηση είναι εφικτή επιλογή σε ασθενείς με ελάχιστα συμπτώματα ή σε ασθενείς υψηλού εγχειρητικού κινδύνου.
Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν;
Ο σημαντικότερος κίνδυνος που συνοδεύει την χειρουργική προσέγγιση ενός συριγγίου είναι η υποτροπή με τη μορφή ορθοπρωκτικού αποστήματος. Το απόστημα αντιμετωπίζεται με επανειλημμένες διανοίξεις και παροχετεύσεις, αν και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολυπλοκότερα συρίγγια, εφόσον η διεργασία επαναλαμβάνεται αορίστως. Ανάπτυξη κακοήθειας σε από μακρού χρόνου υφιστάμενους συριγγώδεις πόρους έχουν παρατηρηθεί σε μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να επηρεάσει το θεραπευτικό σχεδιασμό.
Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές μετά την επέμβαση για την αντιμετώπιση του περιεδρικού συριγγίου;
Σε ελάχιστες περιπτώσεις, η επιπλοκή που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν οι ασθενείς μετά από χειρουργική θεραπεία των συριγγίων είναι η ακράτεια κοπράνων. Σε μελέτη μεγάλου αριθμού ασθενών με ακράτεια, ηλικίας <70 ετών, βρέθηκε ότι η συχνότερη αιτία ήταν προηγηθείσα διάνοιξη συριγγίου ή αιμορροϊδεκτομή.
Ο Γενικός Χειρουργός Γεώργιος Πανούσης είναι Αναπληρωτής Διευθυντής στη ΣΤ’ Χειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου «ΥΓΕΙΑ». Η εμπειρία του, αλλά και οι συνεχείς μετεκπαιδεύσεις του σε νέες τεχνικές τον καθιστούν τον πλέον κατάλληλο για την πλήρη και άμεση αντιμετώπιση των παθήσεων του παχέος εντέρου, όπως είναι το περιεδρικό συρίγγιο.