Επιγαστρική Κήλη: Συμπτώματα και Αποκατάσταση
Αν και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων γίνεται προσπάθεια συντηρητικής αντιμετώπισης διαφόρων παθήσεων, ορισμένες από αυτές είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χρειαστούν χειρουργική αποκατάσταση. Σε αυτές τις παθήσεις συγκαταλέγονται και οι κήλες του κοιλιακού τοιχώματος, όπως η βουβωνοκήλη και η ομφαλοκήλη. Ωστόσο, υπάρχει και μια πιο σπάνια μορφή κήλης του κοιλιακού τοιχώματος, η επιγαστρική κήλη ή κήλη λευκής γραμμής. Αυτή εκδηλώνεται στο άνω κεντρικό μέρος της κοιλιάς, μεταξύ του ομφαλού και του στέρνου. Αυτή η μορφή κήλης προκύπτει όταν ένα μικρό ελάττωμα ή αδυναμία στο κοιλιακό τοίχωμα επιτρέπει σε λιπώδη ιστό ή σε μέρος του εντέρου να προεξέχει μέσα από αυτό, σχηματίζοντας μια διόγκωση κάτω από το δέρμα. Παρόλο που συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα, η επιγαστρική κήλη μπορεί να προκαλέσει δυσφορία, πόνο και άλλες επιπλοκές αν δεν αντιμετωπιστεί. Μάλιστα, αν εμφανιστούν συμπτώματα, είναι πολύ πιθανό η πάθηση να έχει ήδη επιδεινωθεί ή να έχει ξεκινήσει να προκαλεί επιπλοκές.
Αιτίες εμφάνισης επιγαστρικής κήλης
Η ακριβής αιτία εμφάνισης μιας επιγαστρικής κήλης δεν είναι πάντα ξεκάθαρη, αλλά ορισμένοι παράγοντες κινδύνου και κάποιες καταστάσεις μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνισή της. Αρχικά, μερικοί άνθρωποι ενδέχεται να παρουσιάζουν μια συγγενή αδυναμία του κοιλιακού τοιχώματος, γεγονός που τους καθιστά πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη κήλης αργότερα στη ζωή τους. Επίσης, το οικογενειακό ιστορικό ανάπτυξης κηλών αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης κάποιας κήλης. Η αυξημένη παράλληλα ενδοκοιλιακή πίεση λόγω διαφόρων παραγόντων μπορεί να αποδυναμώσει το κοιλιακό τοίχωμα και να οδηγήσει σε σχηματισμό κήλης. Στους παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν την ενδοκοιλιακή πίεση συγκαταλέγονται η άρση βαρέων αντικειμένων ή η έντονη σωματική δραστηριότητα, ο επίμονος βήχας λόγω παθήσεων όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) ή το άσθμα, η χρόνια δυσκοιλιότητα, η παχυσαρκία και η εγκυμοσύνη.
Επιγαστρική κήλη & Συμπτώματα
Μια επιγαστρική κήλη μπορεί να παραμείνει ασυμπτωματική για αρκετό χρονικό διάστημα και να ανευρεθεί τυχαία κατά τη διάρκεια κάποιας απεικονιστικής εξέτασης που διενεργείται για άλλο λόγο. Ωστόσο, εάν η επιγαστρική κήλη εμφανίσει συμπτώματα, αυτά διαφέρουν ανάλογα με το μέγεθος της κήλης και τον τύπο του ιστού που προεξέχει μέσω της αδυναμίας ή του ελαττώματος στο κοιλιακό τοίχωμα. Γενικά, τα συμπτώματα της πάθησης περιλαμβάνουν:
- Μια ορατή διόγκωση ή εξόγκωμα στην άνω κοιλιακή χώρα. Το εξόγκωμα μπορεί να είναι πιο εμφανές όταν ο ασθενής στέκεται, καταπονείται ή βήχει, και μπορεί να εξαφανίζεται όταν ξαπλώνει.
- Ήπια έως μέτρια δυσφορία ή πόνο στο σημείο της κήλης, ειδικά κατά τη διάρκεια σωματικής δραστηριότητας, κάμψης ή άρσης βαριών αντικειμένων.
- Γαστρεντερικά συμπτώματα, όπως ναυτία, έμετος ή φούσκωμα εάν προεξέχει μέσω της κήλης κάποιο τμήμα του εντέρου. Ωστόσο, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι ένδειξη επιπλοκής, όπως απόφραξη του εντέρου λόγω περίσφιξης της κήλης.
- Τοπική ευαισθησία, ιδιαίτερα αν η κήλη προκαλεί φλεγμονή ή ερεθισμό των γύρω ιστών.
- Επιπλοκές όπως η περίσφιξη του περιεχομένου της κήλης. Γενικά, το περιεχόμενο της κήλης μπορεί να επανέλθει πίσω στη θέση του αν ασκηθεί ήπια πίεση, δηλαδή η κήλη ορίζεται ως ανατάξιμη. Σε ορισμένες ωστόσο περιπτώσεις η κήλη μπορεί να καταστεί μη ανατάξιμη εάν το περιεχόμενό της παγιδευτεί στο άνοιγμα του κοιλιακού τοιχώματος και δεν μπορεί να αναταχθεί στην κοιλιακή χώρα. Εάν συμβεί αυτό η κήλη ορίζεται ως περισφιγμένη και χρήζει άμεσης ιατρικής φροντίδας, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση ιστού, απόφραξη εντέρου και άλλες σοβαρές επιπλοκές.
Επιλογές θεραπείας για μια επιγαστρική κήλη
Η θεραπεία για μια επιγαστρική κήλη εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το μέγεθος της κήλης, η έκταση των συμπτωμάτων και η παρουσία επιπλοκών. Γενικά, πρόκειται για πάθηση που αποκαθίσταται χειρουργικά. Ωστόσο, ορισμένες μικρές, ασυμπτωματικές κήλες μπορεί να μην απαιτούν άμεση παρέμβαση. Συμπτωματικές όμως ή μεγαλύτερες κήλες συνήθως χρειάζονται άμεση χειρουργική αποκατάσταση. Γενικά, αν η κήλη είναι ανατάξιμη και δεν προκαλεί συμπτώματα, χρειάζεται μεν χειρουργική επιδιόρθωση, αλλά αυτή δεν επείγει. Αν ωστόσο υπάρξουν επιπλοκές όπως η περίσφιξη, η χειρουργική επέμβαση δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να καθυστερήσει.
Η επέμβαση αποκατάστασης της επιγαστρικής κήλης μπορεί να γίνει με δύο τρόπους, είτε με ανοιχτό χειρουργείο είτε λαπαροσκοπικά. Στη δεύτερη περίπτωση, η επιδιόρθωση της κήλης πραγματοποιείται με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο, αποφεύγοντας τη διενέργεια μεγάλων τομών και την ταλαιπωρία του ασθενούς. Η λαπαροσκοπική χειρουργική επιτρέπει την αποκατάσταση της πάθησης μέσω μερικών μικρών τομών στην κοιλιακή χώρα και με τη χρήση λαπαροσκοπίου, το οποίο εισάγεται μέσω μίας από τις τομές. Το λαπαροσκόπιο παρέχει στο χειρουργό την απαραίτητη ορατότητα στο εσωτερικό της κοιλιακής χώρας και στο σημείο της κήλης, υποκαθιστώντας έτσι την ανάγκη διενέργειας μιας μεγάλης τομής. Ακολουθεί ανάταξη της κήλης, όπου το ενδοκοιλιακό περιεχόμενο που προεξέχει επανατοποθετείται στην αρχική θέση του. Έπειτα, τοποθετείται ειδικό συνθετικό πλέγμα πάνω από το χάσμα της κήλης. Το πλέγμα αυτό συμβάλλει στην ενίσχυση της εξασθενημένης περιοχής του κοιλιακού τοιχώματος και τη μείωση του κινδύνου υποτροπής. Η λαπαροσκοπική χειρουργική συνήθως έχει ως αποτέλεσμα λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, ταχύτερη ανάρρωση και μικρότερες ουλές σε σύγκριση με την ανοικτή χειρουργική. Ο Γενικός Χειρουργός στην Αθήνα Δρ. Γεώργιος Πανούσης επιλέγει την κατάλληλη επέμβαση για τον κάθε ασθενή ξεχωριστά για την αντιμετώπιση κάθε μορφής κήλης του κοιλιακού τοιχώματος, διασφαλίζοντας έτσι την υγεία και την ευημερία.